آزاد

مانند پر رها شده در باد می رود

رنجور از این سیاهه ی بیداد می رود

بیگانه از خود و خودِ بی گانه از همه

در جستجوی بی همه آباد می رود

زندانی همیشه به زنجیر سرنوشت

در حصر میله های غم از یاد می رود

اینجا اگر همیشه دلش غرق درد بود

آنجا که می رود به دل شاد می رود

آری بیا فرشته  پایان قصه ها

زندانی ات رها شده آزاد می رود

*****

شاعر شکست، تکه شد و باز روی باد

با بغض خفته در پس فریاد می رود