مولا

شبیه قطره ی باران کنار ژرفایت

دلم تلاطم موجیست غرق دریایت

فضای بین دو ابروت قاب قوسین است

خدا گواست بر آن ابروان زیبایت

ندارد آیتی از تو بزگتر دنیا

ندیده است مثال تو چشم دنیایت

ببند چشم خودت را و بازگو بر ما

از آستان الهی! از اوج پر هایت..

تو منتهای خدایی، خودش چنین گفته

وگرنه کیست کفو تو غیر زهرایت؟

تورا نوشت امیر و مرا نوشت اسیر

بگیر دست مرا.. دست عبد تنهایت..