امام حسن مجتبی (ع)

دلهای بی قرار شما بی قرار تر

چشمان عاشقان تو چشم انتظار تر

در عمق چشم مست و خراب تو می شوند

مستان میکده همه مست و خمار تر

وقتی که روی ماه تو بدر تمام شد

یوسف خودش به پای خود آمد کنار تر

تو آمدی و کار همه اهل فتنه ها

شد با طلوع نور تو بی اعتبار تر

فرزند مرتضایی و در دست پاک تو

تیغ دو سرّ شیر خدا ذوالفقار تر

با مهر و حب و عشق شما می شود هنوز

دلهای زنگی همه آیینه وار تر

فرزند اول علی و سبط اکبری

در چشم مشرکان شده ای بلکه خار تر

یک جا کنار جمع گدایان نشسته ای

یک جا ز کل پادشهان با وقار تر

تو از تمام عالمیان غصه می بری

من از تمام عالمیان غصه دار تر

آقا به مادرت قسم این عبد خانه زاد

وقف شماست، از همه هم جان نثار تر

سردار بی سپاه زمان نفاق ها

حق شماست گریه ی ما بی قرار تر

در کوچه ای که غیرت تان زیر ضربه رفت

شد چشم های او ز همان ضربه تار تر..