هر شب دعا کنم که بیایی تو در برم، یک شب بیا دعای مرا مستجاب کن

بر هر دری زدم که بیایم کنار تو

غافل که درب خانه ی قلبم ببسته ام

درهای مسجدی که ندارد شمیم تو 

با دست عشق بر در عالم ببسته ام

آن مسجدی که قبله ندارد خراب کن

آن دل که سوز عشق ندارد ببسته ام

در قید این قوافی و اوزان و این ردیف

دست دلم به روی خیالم ببسته ام

یادت میان سجده به یادم گره زدی

هر در که غیر توست ز یادم ببسته ام

در آن پیاله ای که عکس رُخَت گشت منجلی

هر باده ای به قید وصالم ببسته ام

خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است؟

من درب خانه ام به دو عالم ببسته ام

جاماندگان! بیاد من از می گذر کنید

چون با سبوی یار نگاهم ببسته ام

مشهد خوش گذشت، جای همه خالی.

+ یه مدت نیستم

+ این پلاس هم از حسین یاد گرفتم:دی